با نزدیک شدن به نیمه شب در دهلی نو و مه سردی بر پایتخت هند، هزاران بی خانمان تشک ها و پتوهای پاره شده را روی پیاده رو رها می کنند و برای گرما روی آنها دراز می کشند.
کسانی که توانایی خرید پتو را ندارند، شب را در اطراف آتش سوزان ساخته شده از زباله و جعبه های مقوایی دور ریخته شده می گذرانند. دیگران در یک سیستم سرپناه دولتی منتظر هستند.
این صحنه‌ای است که هر سال تکرار می‌شود، زمانی که پایتخت هند سرمای زمستانی را تجربه می‌کند که مقصر کشته شدن ده‌ها نفر بدون سرپناه و لرزیدن ده‌ها هزار نفر در خیابان‌ها است.
دهلی نو روز یکشنبه حداقل دمای 5.5 درجه سانتیگراد (41.9 درجه فارنهایت) را ثبت کرد و آژانس پیش بینی هوای هند نسبت به موج شدید سرما از روز دوشنبه هشدار داد.
20 میلیون نفر از ساکنان دهلی نو باید شرایط شدید را تحمل کنند، از امواج گرما در تابستان گرفته تا دود غلیظ و خاکستری که قبل از شروع زمستان، زمانی که موج سرمای وحشیانه اکثر مناطق شمالی هند را فرا می گیرد، پایتخت را فرا گرفته است. سرما خیابان ها را در مه غلیظ می پوشاند به طوری که رانندگان نمی توانند خودروهای جلویی خود را ببینند و منجر به تصادف می شود.
سرما برای بی‌خانمان‌های شهر که بدن‌هایشان را در پیاده‌روها حلقه می‌کنند و در حین عبور ترافیک می‌خوابند، مصیبت است. در حالی که پناهگاه های شبانه شهر پناهگاهی برای بسیاری از کسانی است که در غیر این صورت خود را در نزدیکی دوربرگردان ها و زیرگذرهای شلوغ می خوابند، اکثر مردم در شرایط سخت در آنجا زندگی می کنند. بسیاری از پناهگاه های شبانه شلوغ و دارای توالت های غیربهداشتی و بدون آب هستند.
سونیل کومار آلدیا از مرکز توسعه جامع که ده ها سال با جمعیت بی خانمان دهلی کار کرده است، گفت: “ازدحام بیش از حد یک مشکل بزرگ است. به دلیل ازدحام بیش از حد، برخی از مردم در کنار جاده می خوابند.”
ارقام سرشماری هند در سال 2011 نشان داد که حدود 47000 نفر از ساکنان این شهر بی خانمان بودند، اما فعالان می گویند که این تعداد بسیار ناچیز است و دهلی نو بیش از 150000 نفر بدون مکان دائمی برای خواب دارد.
آمارهای رسمی همچنین نشان می‌دهد که 195 پناهگاه بی‌خانمان‌ها در این شهر می‌توانند حدود 19000 نفر را در خود جای دهند و ده‌ها هزار نفر را برای گرم نگه داشتن تلاش می‌کنند.